Ahşap doğal bir malzemedir. Ağaçların büyüme sürecinde çoğu zaman çeşitli dış etkenlerden etkilenmeleri sonucunda ahşap yapısında anormallikler ve boyayı bozacak kusurlar ortaya çıkar. Hastalık, böcek vb. nedenlerle ağaçlarda meydana gelen maddi değişiklikler (parazitlik kusurları denir), bunlar ahşabın doğal kusurlarıdır.

Yaygın doğal ahşap kusurları arasında budak, renk değişikliği, böcek delikleri, çatlaklar vb. yer alır. Bunlar boyaya zarar verir, bu nedenle boyamadan önce çıkarılıp düzeltilmelidirler.

Çatlaklar, dış kuvvetlerin etkisiyle veya ahşaptaki sıcaklık ve nem değişimlerinden dolayı liflerin birbirinden ayrılması sonucu oluşur.

Ahşap çatlamasının çeşitli biçimleri vardır: yüzey çatlaması, iç çatlama, uç çatlaması ve tekerlek çatlaması. Bu tür çatlamaların nedenlerine kısaca değinelim:

1. Yüzey çatlağı:

Yüzey çatlaklarını ifade eder, yüzey çatlakları kütük gövdesinin veya bitmiş ahşabın yüzeyindeki çatlakları ifade eder. Çatlaklar genellikle kiriş düzlemiyle sınırlıdır ve radyal yönde gelişir. Ahşap kuruduğunda öncelikle su yüzeyden buharlaşır. Yüzey katmanının nem içeriği lif doyma noktasının altına düştüğünde yüzey ahşabı büzülmeye başlar. Ancak bu sırada bitişikteki iç ahşap katmanının nem içeriği hala lif doyma noktasının üzerindedir ve çekmez. Yüzey ahşabının büzülmesi iç ahşap tarafından sınırlanır ve serbestçe büzülemez, bu nedenle ahşapta iç gerilim oluşur: yüzey ahşabı gerilim altındadır ve iç ahşap basınç altındadır. Kurutma koşulları ne kadar şiddetli olursa, ahşabın iç ve dış katmanları arasındaki nem içeriği farkı da o kadar büyük olur ve oluşan iç gerilim de o kadar büyük olur. Yüzey tabakasının çekme gerilimi ahşabın çapraz damarının çekme mukavemetini aşarsa, ahşap dokusu yırtılacaktır. Ahşap ışınları boyunca dokunun çekme mukavemeti, bitişik ahşap liflerinin mukavemetinden daha küçük olduğundan, çatlaklar ilk olarak ahşap ışınları boyunca meydana gelecektir.

2. İç çatlak:

Yani iç çatlaklar. İç çatlaklara sıklıkla petek çatlakları da denir. İç çatlaklar kurutmanın ilerleyen aşamalarında ve bazen de kuru malzemelerin depolanması sırasında meydana gelir. Ahşabın dışından tespit edilmesi genellikle kolay değildir, ancak ciddi durumlarda ahşabın yüzeyindeki çöküntüyle değerlendirilebilir. İç çatlaklar ahşabın iç katmanlarındaki çekme gerilmesinden kaynaklanır.

3. Son çatlak:

Yani çatlakların sonu. Uç çatlakları ahşabın uç yüzü ile sınırlı olabilir veya ucun bir veya her iki yanına kadar uzanabilir; ikincisine genellikle yarılma denir. Bunun temel nedeni ahşabın damar yönü boyunca su iletkenliğinin çapraz damar yönünde olduğundan çok daha fazla olmasıdır. Ahşap kuruduğunda, su uç yüzeyden yan yüzeyden çok daha hızlı buharlaşır. Ucun nem içeriği ortadakine göre daha düşüktür ve ucun büzülmesi ortadaki ahşap tarafından sınırlanır, bu da uçta çekme (uzama) gerilimine neden olur. Çekme gerilimi ahşabın çapraz tanecik çekme mukavemetini aştığında uç yüzeyde çatlama meydana gelir.

4. Tekerlek çatlaması:

Bu tür bir çatlak, büyüme halkasının yönü boyunca gelişir ve sıklıkla birkaç bitişik büyüme halkasına kadar uzanır. Kurumanın ilk aşamalarında genellikle ahşabın uç yüzeyinde halka çatlakları meydana gelir ve kuruma ilerledikçe çatlaklar derinleşip uzar. Bazen dahili olarak meydana gelir, ancak kurumanın sonraki aşamalarında meydana gelir ve şiddetli dahili çekme stresinden kaynaklanır.